Szczęście i popularność.
rys. grafika wygenerowana dzięki inspiracjom Gustava Dore.
W przeciwieństwie do szczęścia, popularność nie przemija. Należy je więc wykorzystać do wypracowania sławy, która po nas zostanie.
Użyjemy jej do walki z zapomnieniem a w trakcie, szcześciem niwelować będziemy zazdrość. O szczęście trzeba prosić a czasami mu też pomagać. Sławę natomiast pieczołowicie zdobywa się na różne sposoby.
To chęć bycia poważanym rodzi wierność ideałom. Sława jest, była i będzie przydomkiem wielkich. Zawsze idzie w parze ze skrajnościami: z geniuszami czy z potworami, z odrazą czy z uwielbieniem.
Oryginał
Fortuna y Fama. Lo que tiene de inconstante la una, tiene de firme la otra. La primera para vivir, la segunda para después; aquélla contra la invidia, ésta contra el olvido. La fortuna se desea y tal vez se ayuda, la fama se diligencia; deseo de reputación nace de la virtud. Fue, y es hermana de Gigantes la Fama; anda siempre por estremos, o monstros, o prodigios, de abominación, de aplauso.
Po niemiecku
tł. Artur Schopenhauer 1832 r.
Po francusku
tł. Abraham Nicolas Amelot de la Houssaye 1702 r.
Komentarz
Jak pisał Leonardo da Vinci w swoich notatkach:
Sława sama wznosi się do Niebios, ponieważ rzeczy pełne cnót są po stronie Boga.
O ile Gracjan zaznacza, że ze sławą może wiązać się negatywna wielkość o tyle lwia część tego motto poświęcona jest na naukę o tym jak ją zdobyć we właściwy (prawy) sposób. Użycie własnego szczęścia i wytrwałość - to coś co może zrobić każdy z nas. Sława wiąże się tutaj z rozgłosem i reputacją na które każdy z nas może zapracować w swoim otoczeniu.