Z głębi duszy płynie wspaniałość człowieka.
rys. grafika wygenerowana dzięki inspiracjom Gustava Dore.
Motto
Z głębi duszy płynie wspaniałość człowieka. Wnętrze człowieka zawsze waży dwukrotnie więcej niż na zewnątrz da się dostrzec.
Są takie przypadki, kiedy widać fasadę niczym z pałacu ale grunt u takiego człowieka marnie został wylany. Wrażenie sprawia świetne ale po wstępnym poznaniu - wnętrze jego jak lepianka.
Nie wiadomo o czym z takim rozmawiać. Zamienisz z nim dwa słowa i już rozmowa się ucina. Po pierwszych grzecznościach cichną jak konie Sycylijskie, bo umysł świeci pustkami.
Łatwo takim jest nabierać ludzi mało wnikliwych, ale nie da im się uciec przed spojrzeniem głębokim, które pod powierzchnią dostrzeże same fikcje.
Oryginał:
Hombre con fondos, tanto tiene de persona. Siempre ha de ser otro tanto más lo interior que lo exterior en todo. Ai sugetos de sola fachata, como casas por acabar, porque faltó el caudal: tienen la entrada de palacio, y de choza la habitación. No ai en estos donde parar, o todo para, porque, acabada la primera salutación, acabó la conversación. Entran por las primeras cortesías como cavallos Sicilianos, y luego paran en silenciarios, que se agotan las palabras donde no ai perenidad de concepto. Engañan éstos fácilmente a otros, que tienen también la vista superficial; pero no a la astucia, que, como mira por dentro, los halla vaciados para ser fábula de los Discretos.
Inne wersje
Możesz też sprawdzić motto w wersji (w kolejności czasu wydania):
- po angielsku w tł. Christophera Maurera 1647 r. (książka)
- po francusku w tł. Abraham Nicolas Amelot de la Houssaye 1702 r. (pdf)
- po polsku w tł. Aleksandra Brodowskiego 1764 r. (książka)
- po niemiecku w tł. Artur Schopenhauer 1832 r. (web)
- po angielsku w tł. Josepha Jacobsa 1892 r. (książka)